1.
Witaj Pokarmie, w którym niezmierzony
nieba i ziemie Twórca jest zamkniony,
witaj napoju zupełnie gaszący,
umysł pragnący.

2.
Witaj krynico wszystkiego dobrego,
gdy bowiem w sobie masz Boga samego,
znasz ludziom wszystkie Jego wszechmocności,
niesiesz godności.

3.
Witaj z niebiosów manno padająca,
rozkoszny w sercu naszym smak czyniąca,
wszystko na świecie, co jedno smakuje,
w tym się najduje.

4.
Witaj rozkoszne z ogrodu rajskiego,
Drzewo owocu pełne żywiącego,
kto cię skosztuje, śmierci się nie boi,
choć nad nim stoi.

5.
Witaj jedyna serc ludzkich radości,
witaj strapionych wszelka łaskawości,
Ciebie dziś moje łzy słodkie szukają
k’Tobie wołają.



 

POWRÓT